Het Lam in de Krib
11/12/21 13:58
Kerstmorgen.
Over een verlaten stille vlakte dwaalt een kudde schapen eenzaam rond. Het is nog vroeg. De eerste uren hangt er een nevelige mist boven de wit bevroren heide velden. Als de zon voorzichtig doorbreekt, sta ik even stil en geniet van de warme zonnestralen op mijn rug. De schapen die mij voorbij lopen kijken naar mij op. Dan gaan mijn gedachten naar het oude kerstverhaal. Het verhaal over het kindeke Jezus, geboren in een stal, gelegd in een kribbe. Een kribbe..! waarom eigenlijk in een krib vraag ik mij af. En dat vragen u en jij zich wellicht ook af. Gisteren werd er een lam op de hei geboren, Ik had een oude jute zak bij me en wikkelde die om het lam heen. Dicht drukte ik het tegen me aan en droeg het in mijn armen naar huis. Een lange weg door het bos heen naar de kooi. Voordat ik de schapen door de deur naar binnen liet gaan, ging ik eerst zelf met het lam de kooi in en legde het in een krib, die gevuld was met hooi. En in zo’n krib heeft eens een Christenkind gelegen. Waarom nu juist daar? Wat zou hier Gods bedoeling van geweest kunnen zijn, vraag ik me af. Ik denk aan de wereld. Eens was de aarde woest en ledig. En God schiep het licht uit niets. Zo kwam ook eens de Heiland naar een donkere wereld. Hij werd geboren in een stal en gelegd in de krib. Jezus, het Licht der wereld, in een huis van niets. In een stal is meestal geen licht. Daar is het donker en daar zijn spinnenraggen. Een stal is een onderkomen voor dieren. Een schuilplaats tegen hitte en kou. God toonde zijn liefde voor mensenkinderen, door zijn Zoon juist daar onder dat eenvoudige afdak, geboren te laten worden. God schrijft hiermee een verhaal. Een verhaal aan ons allemaal. Het licht der Lichten heeft geen opsmuk nodig. De dieren zullen verwonderd om het Kind hebben geschaard. Zoals later die avond de schapen bij ons in de stal even kwamen kijken bij de krib, waar in het lam lag. En wij mogen in verwondering neerknielen bij die andere krib en het Kind aanbidden. Geboren in een donkere stal om ons licht te zijn. Licht in de duisternis van ons hart, van ons leven. De ster wees de weg naar de stal . We moeten naar omhoog kijken om de weg te vinden. Omhoog naar God, die ons Jezus zond in een verloren wereld, om ons gelukkig te maken, om onze harten te vullen met een licht, dat nimmer dooft.
Daarom is kerstfeest het feest van het licht. Laten we de kaarsen aansteken en het Kind aanbidden, waarvan de engelen zongen: Zie ik verkondig u grote blijdschap. U is heden de Heiland geboren . Waarom? Uit liefde alleen. Omdat God van mensen houdt, mensen zoals u en ik. Want al zo lief heeft God de wereld gehad, dat hij Zijn enig geboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem geloofd, niet verloren ga, maar een eeuwig leven hebbe. Het kribje… niet vergeten hoor!
Een blij kerstfeest gewenst.
Ingezonden door Suzan de Boe.
Over een verlaten stille vlakte dwaalt een kudde schapen eenzaam rond. Het is nog vroeg. De eerste uren hangt er een nevelige mist boven de wit bevroren heide velden. Als de zon voorzichtig doorbreekt, sta ik even stil en geniet van de warme zonnestralen op mijn rug. De schapen die mij voorbij lopen kijken naar mij op. Dan gaan mijn gedachten naar het oude kerstverhaal. Het verhaal over het kindeke Jezus, geboren in een stal, gelegd in een kribbe. Een kribbe..! waarom eigenlijk in een krib vraag ik mij af. En dat vragen u en jij zich wellicht ook af. Gisteren werd er een lam op de hei geboren, Ik had een oude jute zak bij me en wikkelde die om het lam heen. Dicht drukte ik het tegen me aan en droeg het in mijn armen naar huis. Een lange weg door het bos heen naar de kooi. Voordat ik de schapen door de deur naar binnen liet gaan, ging ik eerst zelf met het lam de kooi in en legde het in een krib, die gevuld was met hooi. En in zo’n krib heeft eens een Christenkind gelegen. Waarom nu juist daar? Wat zou hier Gods bedoeling van geweest kunnen zijn, vraag ik me af. Ik denk aan de wereld. Eens was de aarde woest en ledig. En God schiep het licht uit niets. Zo kwam ook eens de Heiland naar een donkere wereld. Hij werd geboren in een stal en gelegd in de krib. Jezus, het Licht der wereld, in een huis van niets. In een stal is meestal geen licht. Daar is het donker en daar zijn spinnenraggen. Een stal is een onderkomen voor dieren. Een schuilplaats tegen hitte en kou. God toonde zijn liefde voor mensenkinderen, door zijn Zoon juist daar onder dat eenvoudige afdak, geboren te laten worden. God schrijft hiermee een verhaal. Een verhaal aan ons allemaal. Het licht der Lichten heeft geen opsmuk nodig. De dieren zullen verwonderd om het Kind hebben geschaard. Zoals later die avond de schapen bij ons in de stal even kwamen kijken bij de krib, waar in het lam lag. En wij mogen in verwondering neerknielen bij die andere krib en het Kind aanbidden. Geboren in een donkere stal om ons licht te zijn. Licht in de duisternis van ons hart, van ons leven. De ster wees de weg naar de stal . We moeten naar omhoog kijken om de weg te vinden. Omhoog naar God, die ons Jezus zond in een verloren wereld, om ons gelukkig te maken, om onze harten te vullen met een licht, dat nimmer dooft.
Daarom is kerstfeest het feest van het licht. Laten we de kaarsen aansteken en het Kind aanbidden, waarvan de engelen zongen: Zie ik verkondig u grote blijdschap. U is heden de Heiland geboren . Waarom? Uit liefde alleen. Omdat God van mensen houdt, mensen zoals u en ik. Want al zo lief heeft God de wereld gehad, dat hij Zijn enig geboren Zoon gegeven heeft, opdat een ieder die in Hem geloofd, niet verloren ga, maar een eeuwig leven hebbe. Het kribje… niet vergeten hoor!
Een blij kerstfeest gewenst.
Ingezonden door Suzan de Boe.