Voorbereidend werk
Hij begon tegen hen te spreken in gelijkenissen: ‘Een man legde een wijngaard aan en omheinde die. Hij groef een kuil voor de wijnpers en bouwde een uitkijktoren. Hij verpachtte de wijngaard aan wijnbouwers en ging op reis. (Marcus 12:1)
Het is zomer, en dus oogsttijd, dat is te zien op het land. Onlangs kwam ik een berichtje tegen over de enorme combine (uit Duitsland) die in de Wilhelminapolder gebruikt wordt om de oogst te maaien en te dorsen. Hopelijk wordt het toch nog een goede oogst in onze contreien, want de langdurige regenval bezorgt de landbouw grote problemen. Kletsnatte akkers laten gewassen beschimmelen en bemoeilijken het oogsten met machines.
De consument die brood koopt in de winkel en thuis eet vanaf zijn bord, heeft meestal geen idee hoeveel werk daaraan voorafgegaan is. Wat er allemaal bij komt kijken vóórdat dat brood in de schappen en later op dat bordje ligt.
Jezus begint in (het begin van) Marcus 12 een verhaal te vertellen over een wijngaard. De eigenaar kan niet direct gaan oogsten, daar moet eerst het een en ander voor gedaan worden. Het valt me op dat Jezus dat erbij vertelt: de wijnstokken planten, een hek eromheen maken, een wijnpers installeren, en zelfs ook nog een uitkijktoren optrekken. Tenslotte pachters zoeken die de wijngaard gaan beheren (met alle arbeid die daarbij hoort) en tenslotte de pacht betalen uit de oogst. Dat laatste gaat de eigenaar tegenvallen, want het zijn egoïstische, ondankbare pachters, die de vruchten liever allemaal zelf houden. Ze schenden de afspraak, de voorwaarden, en dat gaat nare gevolgen krijgen; voor anderen en tenslotte ook voor henzelf.
Jezus bedoelt met de wijngaard het volk Israël en met de pachters de Joodse leiders van zijn tijd, maar het is niet verkeerd om deze gelijkenis als een spiegel onszelf voor te houden. In hoeverre lijk ik zelf misschien op zo’n ondankbare, trouweloze pachter, die God niet geeft wat Hem toekomt? Hoeveel aanmaningen zou ik al genegeerd hebben? En hoeveel geduld heeft God al met mij, net als met die pachters in de gelijkenis van Jezus? En hoeveel werk heeft Hij van mij gemaakt, in mij geïnvesteerd, goede zorg aan mij besteed? En tenslotte: wie en wat heeft Hij aan mijn zorgen toevertrouwd?
Voorbereidend werk, dat gebeurt nu ook overal in kerken en gemeenten, met het oog op het komende jaar. Moge dat werk in de ‘wijngaard’ van de Heer dan rijke vruchten dragen! Ook in Wilhelminadorp.
Contacten met mensen van De Levensbron
Inmiddels is er weer een gezamenlijke dienst geweest op 14 juli jl., o.l.v. dhr. Mar van der Veer uit Zierikzee. Voor zover ik nu weet was dat een mooie dienst, die stimuleert om op de ingeslagen weg verder te gaan.
Stiltemoment
Op donderdagavond 5 september bent u om 19.30 uur welkom in de kerk, om er rust te zoeken. Soms moet een mens zich even terugtrekken uit de woelige wereld, om tot zichtzelf te komen, en wie weet ook tot God te komen.
Startdienst
Op zondag 8 september hoop ik weer voor te gaan in Wilhelminadorp. We beginnen dan aan een nieuw kerkelijk seizoen. We weten nog niet wat het komende jaar ons gaat brengen, maar we mogen beginnen in vertrouwen. We mogen onszelf zien als ‘pelgrims’ die op weg zijn, langs makkelijke en moeilijke paden, maar met een doel voor ogen: onze bestemming in een nieuw Jeruzalem. Zelf mogen we ook nieuwe mensen worden dankzij de heilige Geest. Het jaarthema van de Protestantse Kerk voor het komende jaar luidt: ‘Als nieuw! Leven in het licht van Gods koninkrijk’.
Groet
Nu ik dit schrijf, zit mijn vakantie erop. We zijn niet veel weg geweest; voornamelijk een klein weekje in de provincie Groningen. Toen ik na de vakantie weer aan de slag wou, bleek ik corona te hebben, dus dat belemmerde de start. Maar als u dit leest, is dat hopelijk allang weer achter de rug, evenals de vakantie.
‘Achter de rug’ hebben we allemaal wel een heleboel (de weg die we gegaan zijn), maar laten we daar niet teveel mee bezig zijn. In het kerkblad van een andere gemeente, waar ik onlangs voorging, kwam ik een ‘nadenkertje’ tegen: ‘Elke minuut dat je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst.’ Daar valt wel over te discussiëren (van het verleden kun je ook wat leren dat nuttig is voor de toekomst), maar de bedoeling is duidelijk: ‘Kijk vooruit!’ Toepasselijk aan het begin van een nieuw seizoen kerkenwerk.
Met een vriendelijke groet, mede namens Janke,
ds. Arie Spaans
Hij begon tegen hen te spreken in gelijkenissen: ‘Een man legde een wijngaard aan en omheinde die. Hij groef een kuil voor de wijnpers en bouwde een uitkijktoren. Hij verpachtte de wijngaard aan wijnbouwers en ging op reis. (Marcus 12:1)
Het is zomer, en dus oogsttijd, dat is te zien op het land. Onlangs kwam ik een berichtje tegen over de enorme combine (uit Duitsland) die in de Wilhelminapolder gebruikt wordt om de oogst te maaien en te dorsen. Hopelijk wordt het toch nog een goede oogst in onze contreien, want de langdurige regenval bezorgt de landbouw grote problemen. Kletsnatte akkers laten gewassen beschimmelen en bemoeilijken het oogsten met machines.
De consument die brood koopt in de winkel en thuis eet vanaf zijn bord, heeft meestal geen idee hoeveel werk daaraan voorafgegaan is. Wat er allemaal bij komt kijken vóórdat dat brood in de schappen en later op dat bordje ligt.
Jezus begint in (het begin van) Marcus 12 een verhaal te vertellen over een wijngaard. De eigenaar kan niet direct gaan oogsten, daar moet eerst het een en ander voor gedaan worden. Het valt me op dat Jezus dat erbij vertelt: de wijnstokken planten, een hek eromheen maken, een wijnpers installeren, en zelfs ook nog een uitkijktoren optrekken. Tenslotte pachters zoeken die de wijngaard gaan beheren (met alle arbeid die daarbij hoort) en tenslotte de pacht betalen uit de oogst. Dat laatste gaat de eigenaar tegenvallen, want het zijn egoïstische, ondankbare pachters, die de vruchten liever allemaal zelf houden. Ze schenden de afspraak, de voorwaarden, en dat gaat nare gevolgen krijgen; voor anderen en tenslotte ook voor henzelf.
Jezus bedoelt met de wijngaard het volk Israël en met de pachters de Joodse leiders van zijn tijd, maar het is niet verkeerd om deze gelijkenis als een spiegel onszelf voor te houden. In hoeverre lijk ik zelf misschien op zo’n ondankbare, trouweloze pachter, die God niet geeft wat Hem toekomt? Hoeveel aanmaningen zou ik al genegeerd hebben? En hoeveel geduld heeft God al met mij, net als met die pachters in de gelijkenis van Jezus? En hoeveel werk heeft Hij van mij gemaakt, in mij geïnvesteerd, goede zorg aan mij besteed? En tenslotte: wie en wat heeft Hij aan mijn zorgen toevertrouwd?
Voorbereidend werk, dat gebeurt nu ook overal in kerken en gemeenten, met het oog op het komende jaar. Moge dat werk in de ‘wijngaard’ van de Heer dan rijke vruchten dragen! Ook in Wilhelminadorp.
Contacten met mensen van De Levensbron
Inmiddels is er weer een gezamenlijke dienst geweest op 14 juli jl., o.l.v. dhr. Mar van der Veer uit Zierikzee. Voor zover ik nu weet was dat een mooie dienst, die stimuleert om op de ingeslagen weg verder te gaan.
Stiltemoment
Op donderdagavond 5 september bent u om 19.30 uur welkom in de kerk, om er rust te zoeken. Soms moet een mens zich even terugtrekken uit de woelige wereld, om tot zichtzelf te komen, en wie weet ook tot God te komen.
Startdienst
Op zondag 8 september hoop ik weer voor te gaan in Wilhelminadorp. We beginnen dan aan een nieuw kerkelijk seizoen. We weten nog niet wat het komende jaar ons gaat brengen, maar we mogen beginnen in vertrouwen. We mogen onszelf zien als ‘pelgrims’ die op weg zijn, langs makkelijke en moeilijke paden, maar met een doel voor ogen: onze bestemming in een nieuw Jeruzalem. Zelf mogen we ook nieuwe mensen worden dankzij de heilige Geest. Het jaarthema van de Protestantse Kerk voor het komende jaar luidt: ‘Als nieuw! Leven in het licht van Gods koninkrijk’.
Groet
Nu ik dit schrijf, zit mijn vakantie erop. We zijn niet veel weg geweest; voornamelijk een klein weekje in de provincie Groningen. Toen ik na de vakantie weer aan de slag wou, bleek ik corona te hebben, dus dat belemmerde de start. Maar als u dit leest, is dat hopelijk allang weer achter de rug, evenals de vakantie.
‘Achter de rug’ hebben we allemaal wel een heleboel (de weg die we gegaan zijn), maar laten we daar niet teveel mee bezig zijn. In het kerkblad van een andere gemeente, waar ik onlangs voorging, kwam ik een ‘nadenkertje’ tegen: ‘Elke minuut dat je je druk maakt om je verleden gaat af van je toekomst.’ Daar valt wel over te discussiëren (van het verleden kun je ook wat leren dat nuttig is voor de toekomst), maar de bedoeling is duidelijk: ‘Kijk vooruit!’ Toepasselijk aan het begin van een nieuw seizoen kerkenwerk.
Met een vriendelijke groet, mede namens Janke,
ds. Arie Spaans